Monday, January 23, 2012

নিয়ঁৰ সনা সন্ধিয়া


তোমাৰেই যেন,
আজি এই ৰাগে,
নিয়ঁৰটো ৰং সানে;
বুজা নুবুজা বহু  অবুজ আবেশ,
নিযঁৰৰেই দৰে….
নাজানো কিয় নামে এই এন্ধাৰ আজি,
কিয়নো সপোন ভাগে,
তোমাৰেই আশা মাঁথো দুচকুতে মোৰ,
নাজানো মনে কি বিচাৰে;
তোমাৰেই যেন,
আজি এই ৰাগে,
নিয়ঁৰটো ৰং সানে;
বুজা নুবুজা বহু  অবুজ আবেশ,
নিযঁৰৰেই দৰে….
দুচকুত আজি
তোমাৰেই মাথোঁ হেঁপাহ,
পোৱা নোপোৱাৰ সচাঁ-মিছা আশা,
দুচকুত আজি
তোমাৰেই মাথোঁ হেঁপাহ,
পোৱা নোপোৱাৰ সচাঁ-মিছা আশা;
পামনে তোমাকেই,
জোনাকৰেই মাজত,
পামনে তোমাকেই,
বুকুৰে সোঁমাজত,
পামনে তোমাকেই,
চাকিবোৰ জ্বলে যেতিয়া,
নিয়ঁৰ সনা মিঠা সন্ধিয়াত;
তোমাৰেই যেন,
আজি এই ৰাগে,
নিয়ঁৰটো ৰং সানে;
বুজা নুবুজা বহু  অবুজ আবেশ,
নিযঁৰৰেই দৰে….
সন্ধিয়া সৰা
নিয়ঁৰৰ দৰে,
আহিবানে ওচৰলৈ,
সন্ধিয়া হ’লে
মন জোনাকীৰ দৰে,
বাৰে বাৰে কিয় যে ৰৈ…
তোমাকে উজ্বলাই,
ই চোন জ্বলি যায়,
তোমাকে বিচৰা আবেগতে বৈ যায়,
ক’লা ডাৱৰ জাকে,
বৰষাই কিয় উটি যায়,
নিয়ঁৰ সনা মিঠা সন্ধিয়াত;
তোমাৰেই যেন,
আজি মিঠা ৰাগে,
নিয়ঁৰটো ৰং সানে;
বুজা নুবুজা বহু  অবুজ আবেশ,
নিযঁৰৰেই দৰে….
আ আ আ…..

No comments:

Post a Comment